تاثیر هوش مصنوعی بر کوچینگ
توسعه هوش مصنوعی (AI) بحث هایی را در سراسر جهان در مورد اینکه چگونه بر مشاغل و حرفه های مختلف از جمله مربیگری تأثیر میگذارد، برانگیخته است. همانطور که فناوری جدید با سرعت خیره کننده ای در حال تکامل است، حرفه مربیگری با یک سوال اساسی روبرو میشود:
آیا هوش مصنوعی میتواند جایگزین مربیان انسانی شود؟ یا، اگر آنها جایگزین نشوند، به عنوان ابزار مربیگری مکمل و شاید حتی بسیار مفید عمل می کنند؟
پاسخ به این سوال مستلزم آن است که نحوه تعامل مربیگری و هوش مصنوعی در مرحله کنونی توسعه آن را بررسی کنیم و همچنین پیش بینی هایی در مورد چگونگی توسعه هوش مصنوعی در آینده انجام دهیم.
این پاسخ همچنین شامل حداقل ارزیابی تکنولوژیکی یک فرد غیرمتخصص از موضوع و همچنین تحقیق در مورد ماهیت خود مربیگری است. و کل بحث سوالات اساسی را در مورد ماهیت توسعه شخصی و حرفه ای و تعادل بین کارایی تکنولوژیکی و همدلی انسانی مطرح میکند.
آنچه هوش مصنوعی می تواند به کوچینگ اضافه کند
در بسیاری از زمینه ها و به همین ترتیب با مربیگری، هوش مصنوعی سطح کاملا جدیدی از کارایی را اضافه میکند. این میتواند در خودکارسازی وظایف اداری مرتبط با کوچینگ و تجزیه و تحلیل مجموعه داده های گسترده، کارهایی که قبلاً به زمان زیادی نیاز داشت یا کاملاً فراتر از توانایی های همه کوچ ها به جز ماهرترین مربیان از نظر فنی و دستیاران آنها بود، ارزش غیرقابل ارزیابی داشته باشد.
توانایی های تحلیلی هوش مصنوعی با تکیه بر دنیای گسترده‌ای از داده‌ها، توسعه برنامه های کوچینگ پیشرفته را که به صورت جداگانه برای هر مراجع طراحی شده است، و همچنین ایجاد معیارهایی برای ردیابی، مقایسه، پیش بینی بین و در بین جمعیت های بزرگ و متنوع را تسهیل کرده است، که به طور قابل توجهی اثربخشی کلی کوچینگ را افزایش میدهد.
عناصر انسانی در کوچینگ
علیرغم پیشرفتهای هوش مصنوعی، جوهر مربیگری در عناصری نهفته است که ذاتاً و منحصراً انسانی هستند (مانند همدلی، شهود و ارتباط شخصی). این ویژگی ها شالوده مربیگری مؤثر را تشکیل میدهند، روابط عمیق و معناداری را تقویت میکنند که بحث های صریح، درون نگری و رشد شخصی را تسهیل میکند. کوچ های انسانی در تفسیر نشانه های غیرکلامی ظریف، درک زمینه های فرهنگی ظریف و ارائه پشتیبانی همدلانه صمیمانه برتر هستند – توانایی هایی که هوش مصنوعی در حال حاضر فاقد آن است.
محدودیت های هوش مصنوعی در هوش هیجانی
هوش مصنوعی در تلاش برای باهوش بودن از نظر احساسی، بدون آن که کوچینگ چیزی بیش از یک مکالمه پیشرفته نیست، با چالشهای مهمی مواجه است. هوش هیجانی به معنای درک احساسات در عمیق ترین سطح آنها برای مدیریت و پاسخ مناسب به آنها به روش هایی است که اعتماد و توسعه را تقویت میکند. دستیار هوش مصنوعی در حال حاضر قادر به انجام این کار نیست. فقط عمق عاطفی یا درک واقعی از شرایط انسانی را ندارد.
در حالی که هوش مصنوعی مزایای زیادی برای حرفه مربیگری به همراه دارد، موارد زیر را در نظر بگیرید:
شکاف همدلی
هوش مصنوعی نمی تواند واقعاً با مراجعان همدلی کند، این عنصر حیاتی در ایجاد اعتماد و تفاهم است.
تفاوت های ظریف احساسی
درک و پیمایش در مناظر احساسی پیچیده یک مهارت منحصر به فرد انسانی است که هوش مصنوعی در حال حاضر نمی تواند و، به نظر من، هرگز نمی تواند آن را تکرار کند.
پاسخ های شخصی شده
هوش مصنوعی برای ارائه پاسخ های شخصی شده، همدلانه و تفکر رو به جلوی تخیلی که اغلب برای کوچینگ مؤثر لازم است، تلاش میکند.
آینده کوچینگ در جهت همکاری های انسان و هوش مصنوعی
با در نظر گرفتن توانایی های نشان داده شده هوش مصنوعی و همچنین محدودیتهای آن، آینده‌ای مناسب برای کوچینگ موفق تنها میتواند شامل رویکردی باشد که از هوش مصنوعی استفاده میکند، اما در عین حال آنچه را که هوش مصنوعی فاقد آن است به کوچ واگذار میکند. این یک رویکرد مشارکتی را نشان میدهد، که نقاط قوت تحلیلی هوش مصنوعی را با درک دقیق ارائه شده توسط مربیان انسانی ادغام میکند.
همانطور که گفته شد، نقش هوش مصنوعی در مدیریت داده‌ها و ارائه بینش، پیشرفتی آماده برای توانایی مربی انسانی در تفسیر این بینش ها در جلسه احساسی و شخصی منحصر به فرد هر مراجع و کمک به آماده سازی آنها برای اقدامات مورد نیاز در آینده است.
در چنین حالت مشارکتی هوش مصنوعی میتواند ابزار قدرتمندی برای ارزیابی های اولیه، ردیابی پیشرفت و حتی شبیه سازی سناریوهای مربیگری باشد. با این حال، نقش مربی انسانی در ارائه راهنمایی، همدلی و حمایت شخصی محور باقی می ماند. بنابراین، همزیستی کوچینگ و هوش مصنوعی نوید یک تجربه مربیگری غنی تر و موثرتر و همچنین یک جلسه مربیگری واقعاً متحول کننده با مسئولیت پذیری دلسوزانه را میدهد.
ملاحظات اخلاقی و عملی
پرداختن به نگرانی های اخلاقی و عملی بسیار مهم است زیرا هوش مصنوعی در مربیگری رایج تر و ادغام میشود. حفظ محرمانه بودن و امنیت داده های مراجع در کوچینگ بسیار مهم است، جایی که مسائل شخصی حساس اغلب مورد بحث قرار می گیرد و مراجعان اغلب مواردی را آشکار میکنند که در صورت اطلاع میتواند برای طرف های مربوطه ویران کننده باشد.
همچنین تعصبات غیرقابل توجه و ذاتی که به طور ناخواسته در الگوریتم های هوش مصنوعی ایجاد شده یا ناشی از آن هستند، نگران کننده است. اطمینان از آشکار شدن و به حساب آوردن این موارد برای عدالت و عینی بودن فرآیند کوچینگ ضروری است.
با این حال، کجا تضمین های قابل اعتمادی وجود دارد که این نگرانی ها برآورده می شوند؟ چه کسی به جز دانشمندان هوش مصنوعی درباره اینکه چه مجموعه داده‌ها و ویژگیهای اصلاحی، در صورت وجود، در هر برنامه مربیگری هوش مصنوعی خاصی گنجانده شده است، ایده‌ای دارد؟
هوش مصنوعی در سناریوهای مربیگری خاص
با کنار گذاشتن این نگرانی‌ها در حال حاضر، هوش مصنوعی نقش مهمی در برخی سناریوهای کوچینگ خاص مانند توسعه شغلی و مهارت سازی دارد. به عنوان مثال، هوش مصنوعی میتواند به شناسایی شکاف های مهارتی و پیشنهاد برنامه های توسعه شخصی کمک کند.
در سناریوهایی مانند کوچینگ رهبری، هوش مصنوعی میتواند بینش های مبتنی بر داده‌ها را در مورد سبک های رهبری و اثربخشی ارائه دهد. با این حال، حتی در چنین موضوعات محدودی، تفسیر مربی انسانی و برون یابی مفروضات و یافته ها در چارچوب نیازهای مشتری فردی و فرهنگ سازمانی حیاتی است.
هوش مصنوعی به عنوان یک دستیار و همکار ارزشمند
در حالی که هوش مصنوعی پیشرفت های قابل توجهی را در تجزیه و تحلیل داده ها و کارایی اداری معرفی می کند، هسته مربیگری موثر – همدلی، مسئولیت پذیری دلسوزانه، شهود و ارتباط شخصی – یک حوزه منحصر به فرد انسانی باقی می ماند.
آینده کوچینگ در یک رویکرد مشارکتی نهفته است که در آن هوش مصنوعی به جای جایگزینی مربیگری انسانی، بهبود می یابد. استفاده از هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار مکمل در کوچینگ میتواند منجر به جلسه مربیگری تأثیرگذارتر شود که در آن فناوری و بینش انسانی با هم ترکیب میشوند تا تجربه کوچینگ عمیق تری ایجاد کنند.
